Wednesday ซีซัน 2 กับมิติความเป็น ‘เพื่อน’ที่ไม่ว่าจะ ‘แปลก’ หรือ ‘แตกสลาย’ แค่ไหนก็โอบรับกันเสมอ
- ruchaneepronn
- 5 วันที่ผ่านมา
- ยาว 1 นาที
🕸️📓 ยินดีต้อนรับผู้อ่านทุกท่านสู่ปีการศึกษาใหม่ของเนเวอร์มอร์ ในปีนี้คุณอาจจะได้พบเพื่อนใหม่ เลิกรา ห่างหายจากคนเก่าๆ เผชิญปัญหาที่ท้ายทายและยากจะแก้ ถึงอย่างนั้นก็ขอให้ทุกคนสนุกกับทุก Episode ในซีซันนี้ของชีวิต..
.
ผู้เขียนขอเปิดบทความนี้ด้วยการกล่าวทักทาย ‘ชาวเอาท์แคสต์’ พร้อมความอินอย่างสุดซึ้งกับซีรีส์ Wednesday ซีซันสองในสี่ตอนสุดท้ายที่รอคอยมานาน เป็นอีกครั้งแล้วที่เรื่องราวของกลุ่มเด็กผู้มีพลังวิเศษในรั้วโรงเรียนสมมติมาครองพื้นที่ในใจผู้ชม 🖤 โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับการขยายต่อเรื่องราวของหนึ่งในครอบครัวที่พิลึกพิลั่นที่สุดอย่าง ‘บ้านแอดดัมส์’ ที่ทำให้แฟนๆ ได้เห็นถึงมิติอันลึกซึ้งของตัวละครภายใต้ความแปลกของพวกเขา ไม่ว่าจะเป็นความโดดเดี่ยวของ ‘พักส์ลีย์’ ความเป็นอื่นของคุณพ่อผู้(เพิ่งจะ)ไร้พลังอย่าง ‘โกเมซ’ ความหนักใจของคนเป็นแม่อย่าง ‘มอร์ทิเชีย’ การสงสัยในที่มาและคุณค่าของตัวเองในใจ ‘ธิง’ และ ความหวาดกลัวฝังลึกของเด็กสาวผู้แสร้งว่าตนไม่เคยกลัวอย่าง ‘เวนส์เดย์’ ทั้งหมดพาให้ผู้ชมตกหลุมรักตัวละครอย่างอยู่หมัด!
.
แต่อีกสิ่งที่สำคัญไม่แพ้กับปมปัญหาของตัวละครในเรื่อง คือการที่พวกเขาสามารถก้าวข้ามปมเหล่านั้นได้ผ่าน ‘ความสัมพันธ์และมิตรภาพ’ The Showhopper ในคอลัมน์ Mind-Craft เลยอยากจะมาชวนผู้อ่านสำรวจประเด็นความเป็นเพื่อนจากซีซันนี้ไปด้วยกัน บางทีคุณอาจจะเจอภาพสะท้อนของตัวเองหรือเพื่อนซี้ในตัวละครเหล่านี้ก็ได้ 👀
.
⚠️ มีการเปิดเผยเนื้อหาสำคัญจากซีรีส์ ⚠️
.
👩🏻🤝👩🏼 เพื่อนจะโอบรับ ‘ความแตกต่างสุดขั้ว’ ของกันและกัน ✨
หลายคนอาจได้เพื่อนสนิทจากการชอบอะไรเหมือนกันหรือมีลักษณะนิสัยคล้ายกันชนิดมองตาก็รู้ใจ แต่ก็มีคนไม่น้อยที่เป็นเพื่อนกันอย่างเหนียวแน่นทั้งที่ไม่มีอะไรคล้ายกันเลย ทั้งสไตล์ ความสนใจ หรือมุมมองต่อโลก.. ซึ่งสองตัวละครที่สะท้อนมิตรภาพเช่นนี้ได้ดีที่สุดคงหนีไม่พ้น ‘เวนส์เดย์และอีนิด’ ที่อีกคนเปล่งออร่าสีลูกกวาดไปทั่วโรงเรียนส่วนอีกคนก็แพ้สีสันจนผื่นขึ้น แต่บทสรุปที่ซีรีส์แสดงให้ผู้ชมเห็นทั้งสองซีซันคือ ‘การเติมเต็มกันอย่างน่าประหลาด’ ของความต่างสองขั้วนี้..
.
จริงอยู่ที่พวกเธอถูกจับให้มาเป็นรูมเมทกันอย่างเลี่ยงไม่ได้ แต่เราก็จะเห็นความพยายามที่จะอยู่ร่วมกันของทั้งคู่เสมอ ไม่ว่าจะเป็นการแบ่งแยกโซนเพื่อให้แต่ละคนได้มีพื้นที่ปลดปล่อยความเป็นตัวเอง แม้จะขัดหูขัดตาเมื่อมองไปยังอีกฟากของห้องอยู่บ้าง แต่ทั้งสองคนก็ ‘เคารพเส้นแบ่ง’ นั้นและจะเข้าไปก้าวก่ายในการตัดสินใจของอีกฝ่ายก็ต่อเมื่อเห็นว่ามันเสี่ยงอันตรายจนเกินไปเท่านั้น
.
สิ่งนี้ทำให้อีนิดและเวนส์เดย์สามารถเป็นตัวเองกันอย่างเต็มที่ในมิตรภาพนี้ พวกเธอไม่ได้ตัวติดกันตลอดเวลา ไม่มีจังหวะมานั่งเมาท์มอยกันบ่อยๆ ต่างคนต่างมีภารกิจประจำวันในโรงเรียนที่แยกจากกันโดยสิ้นเชิง แต่กลับใส่ใจกันมากพอที่จะเห็นว่าอีกฝ่ายกำลังตกอยู่ในสถาณการณ์เลวร้ายหรือไม่ และเป็นคนแรกที่พร้อมยื่นมือเข้าไปช่วยอีกฝ่ายในยามคับขันเสมอ หรืออย่างในซีซันที่สองเราก็จะเห็นว่าทั้งคู่สังเกตกันและกันอย่างละเอียดจนสามารถเอาความลับในจิตใจมาพูดทำร้ายกันได้จนเหมือนเคยเข้ามานั่งในใจกันและกัน เป็นความแน่นแฟ้นที่เกิดจาก ‘การรักษาระยะห่าง’ และ ‘การทำความเข้าใจในความต่าง’ ของทั้งคู่ที่สามารถเอาไปปรับใช้กับทุกความสัมพันธ์ในชีวิตของเราๆ ได้
.
👩🏻🦰 มิตรภาพที่ปลอดภัยคือมิตรภาพที่ ‘ไม่ฝืน’ ❤️🩹
.
อีกหนึ่งตัวละคร MVP ของซีซันสองที่ผู้เขียนชอบเป็นพิเศษคือแม่สาวน้อยตากลมสุดหลอนอย่าง ‘แอ็กเนส เดอ มิลล์’ ที่พลังการล่องหนของเธอถูกเอามีตีความร่วมกับปมของตัวละครได้อย่างน่าสนใจ ตัวละครนี้เปิดตัวมาอย่างมั่นใจ เธอดูเหมือนหัวโจกของกลุ่มเก่ากับเหล่าเพื่อนที่ตามกรี๊ดเวนส์เดย์จนกระทั่งเธอก้าวเข้ามาอยู่ในชีวิตของไอดอลได้ในฐานะผู้ช่วย เราก็แทบจะไม่เห็นเธออยู่กับกลุ่มเก่าเท่าไหร่ เพราะเป้าหมายเดียวของแอ็กเนสคือการถูกยอมรับจากเวนส์เดย์ในฐานะ ‘เพื่อน’
.
เธอเลยงัดมาหมดทุกไม้ตาย ทั้งทุ่มเทช่วยเหลือทุกภารกิจ พูดจาเยินยอ โชว์ทุกสกิลที่มีเพื่อให้เวนส์เดย์มองว่าตนคู่ควร ซึ่งดูว่าเวนส์เดย์จะเห็นถึงความตั้งใจนั้นและค่อยๆ เปิดใจให้แอ็กเนสทีละน้อยตามประสาคนที่ไม่ไว้ใจใครง่ายๆ แต่จุดแตกหักของทั้งคู่เกิดขึ้นเมื่อตอนนี้แอ็กเนสออกตัวชัดเจนว่าตนตั้งใจมาแทนที่อีนิด และอีกครั้งคือตอนที่เธอเปลี่ยนการแต่งตัวให้เหมือนเวนส์เดย์แบบเป๊ะๆ เลยเป็นชนวนที่ทำให้น้องวันพุธหมดความอดทนและพูดจาทำร้ายจิตใจแอ็กเนส
.
ผู้เขียนเชื่อว่าในช่วงวัยหนึ่งของผู้อ่านอาจจะเคยต้องผ่านประสบการณ์การพยายามเปลี่ยนแปลงตัวเองเพื่อให้ ‘ถูกยอมรับ’ โดยใครสักคน หรือเคยเผชิญกับความรู้สึก ‘ไร้ตัวตน’ เป็นมนุษย์ล่องหนแบบน้องแอ็กเนส ที่ต้องพยายามทำอะไรสำคัญเพื่อให้ถูกมองเห็น แต่ท้ายที่สุดแล้วทุกอย่างก็จะบอกให้เรา ‘หยุดฝืน’ และกลับมาเป็นตัวเองได้อีกครั้ง และเมื่อนั้นเราจะได้เจอว่าเราเป็นใครและเรายังเหลือใครอยู่ในชีวิตที่รักเราแบบที่เราเป็นจริงๆ เหมือนที่แอ็กเนสได้เห็นว่าเวนส์เกย์และอีนิดพร้อมจะเป็นเพื่อนเธอเสมอ ขอเพียงแค่เธอเป็นตัวของตัวเอง ไม่พยายามฝืนและปล่อยให้มิตรภาพนี้บ่มเพาะตัวเองตามธรรมชาติ
.
🧜🏿♀️ เพื่อนไม่ได้มีไว้แค่ในวันที่สุข แต่จะอยู่ข้างเราในวันที่เลวร้ายด้วย 🫱🏻🫲🏿
.
มันมีจริงๆ นะ คนที่ไม่กล้าเล่าปัญหาของตัวเองให้เพื่อนฟัง หรือไม่กล้าขอความช่วยเหลือ อาจเพราะความเกรงใจ หรือไม่อยากให้ชิ้นส่วนความทุกข์ของตัวเองไปเจือในมิตรภาพที่สดใสสวยงาม อยากให้เพื่อนเห็นเราแค่ในวันที่สบายดี.. ผู้เขียนเห็นสิ่งนี้ในตัวละคร ‘บิอันกา บาร์คลีย์’ ไซเรนสุดเพอร์เฟคแห่งเนเวอร์มอร์ ที่เมื่อคราเธอต้องตกเป็นเหยื่อความชั่วร้ายของครูใหญ่ดอร์ต เธอก็เลือกจะเก็บงำปัญหานี้ไว้ตั้งแต่ EP. แรกของซีซัน เพราะเป็นห่วงความปลอดภัยของแม่ และกลัวว่าเพื่อนๆ จะต้องตกที่นั่งลำบากไปกับเธอ แต่ก็ได้ ‘เอแจ็กซ์’ ที่พยายามสังเกตความผิดปกติของเธอ คอยช่วยเหลือเท่าที่ทำได้ จนเมื่อเรื่องไปเผยกับเวนส์เดย์ เธอก็ถึงขั้นต้องพูดเตือนสติบิอันกาให้ไว้ใจว่าเพื่อนๆ จะสามารถช่วยเธอกับแม่ได้จริง บิอันกาถึงจะยอมลดการ์ด รับความช่วยเหลือจากเพื่อนจนปัญหาคลีคลายได้ เลยอาจเป็นจุดเปลี่ยนที่ทำให้สาวแกร่งคนนี้รู้สึกอบอุ่นปลอดภัยในมิตรภาพนี้ได้
.
🐝🧟 บางมิตรภาพตัองใช้ ‘เวลา’ 🕰️
.
มาถึงสองตัวละครสุดท้ายที่เราจะพูดถึงกันในบทความนี้คือ ‘พักสลีย์และยูจีน’ ทั้งคู่มีไดนามิคที่น่าสนใจมาตั้งแต่เจอกันครั้งแรก พวกเขาเป็นภาพสะท้อนของแม่เหล็กที่ผลักออกจากกันเสมอ ทั้งที่ดูเหมือนจะเป็นคนที่เนิร์ดกับบางสื่งเหมือนกัน แต่กลับไม่ค่อยลงรอย เพราะการเล่นสนุกแบบพักส์ลีย์อาจดูเสี่ยงอันตรายเกินไปสำหรับยูจีน ชนิดที่ว่าเจอกันไม่นานก็เอาซอมบี้มาฝากไว้ที่โรงเพาะชำของเขาเสียแล้ว ยูจีนเลยต้องตีตัวออกห่างเพื่อนคนนี้มาตลอดและพักส์ลีย์ก็ต้องตกอยู่ในความโดดเดี่ยวอีกครั้ง จากการเป็นตัวประหลาดในโรงเรียนเก่าสู่ความเหงาในโรงเรียนใหม่ ท้ายที่สุดสิ่งนี้ก็พาเขาไปสู่ปัญหามากมายในเรื่องนี้ แต่สิ่งนี้เองก็ทำให้ยูจีนรู้ว่าตนควรลองเปิดใจและอยู่ข้างๆ เพื่อนสุดแปลกคนนี้เช่นกัน อย่างน้อยก็เพื่อไม่ปล่อยให้เขาออกไปขุดเอาซากซอมบี้มาเป็นเพื่อนจนป่วนคนไปทั้งโรงเรียน.. ถือเป็นคู่เพื่อนที่น่าติดตามการเติบโตในซีซันต่อไปมากๆ
.
💬 เป็นอย่างไรกันบ้างคะผู้อ่านชาวเอาท์แคสต์ทุกคน อ่านแล้วคุ้นๆ เหมือนเป็นเรื่องของตัวเองกับเพื่อนบ้างไหม? มาเล่าสู่กันฟังได้ในช่องคอมเมนต์เลย เราจะตามอ่านเรื่องราวมิตรภาพของทุกคนเองระหว่างรอซีซันที่สามไปด้วยกัน
.
เรื่อง: เจนจิรา หาวิทย์
.
ความคิดเห็น